جب و روبیو در نظرسنجیها مغلوب هیلاری میشوند، پس چرا جمهوریخواهان شیفته افرادی چون ترامپ و كارسون هستند؟ انتخابات مقدماتی ریاستجمهوری گاهی اوقات، نكاتی را روشن میكند. در دو انتخابات ریاستجمهوری گذشته جمهوریخواهان در سراسر زمان، هر بار به كسی نگاه میكردند، از رودی جولیانی تا هرمان كین. اما پس از رقابت تابستانی، آنها انتخاب دیگری داشتند.
اكنون نیز آنها با شكسته شدن قلبشان به دلیل شكست كاندیداهای انتخابشوندهای چون میت رامنی و مك كین در دو انتخابات گذشته، آماده انتخاب فردی چون دونالد ترامپ هستند. اگر ترامپ هم نشد، بن كارسون یا تد كروز دو نامزد دیگر هستند كه بین جمهوریخواهان مطرحترند اما پیشگویان سیاسی پیشبینی میكنند، آنها به شكل قابل توجهی در برابر نامزد دموكراتها در نوامبر آینده خواهند باخت.
بله، تابستان اغلب زمانی احمقانه برای انتخابات مقدماتی حزب جمهوریخواه و تعیین نامزدهای نهایی است. در ماه آگوست سال ٢٠٠٧، رودی جولیانی و فرد تامپسون در میان جمهوریخواهان در اولویت بالا قرار داشتند و جان مك كین در نظرسنجیها رتبه هفتم را داشت. در حالی كه تابستان ٢٠١١ برای میت رامنی اینقدر وحشتناك نبود. او آگوست و سپتامبر را در برابر ریك پری باخت اما بعدا چرخ فلك مخالفان او را كاهش داد و او توانست به عنوان نامزد جمهوریخواهان معرفی شود.
اما این تابستان برای ترامپ شیرین است. دلیلش این است كه چهار سال پیش، واقعا رقابت انتخاباتی برای جمهوریخواهان اهمیت داشت. با وجود شخصیتهای شاخصی كه جمهوریخواهان در سال ٢٠١١ داشتند ٥٠ درصد رایدهندگان جمهوریخواه به گالوپ گفته بودند كه هر كسی را ترجیح میدهند تا اوباما را شكست دهد. نتیجه گالوپ نشان میداد آنها جمهوریخواهان میانهرو هستند. اما امروز آنگونه نیست. روشن نیست برای جمهوریخواهان انتخاب شدن چقدر مهم است و تعریف از انتخاب شدن تغییر كرده است.
اول اینكه رایدهندگان جمهوریخواه امروز كمتر باور دارند كه آنها كاندیدایی داشته باشند كه بتوانند نامزد دموكرات را شكست دهند. در آخرین نظرسنجی فاكسنیوز تنها ١٣ درصد گفتهاند كه فكر میكنند انتخابات نوامبر ٢٠١٦ به نفع حزبشان رقم میخورد. رهبری قوی (با ٢٩ درصد) و ارزشهای محافظهكاری (با ٢٠درصد) در صدر فهرست دلایل انتخاب آنهاست.
بدون شك دلیل این تغییر آن است كه پس از شنیدن نظرها و استدلالها در دو انتخابات ریاستجمهوری گذشته، جمهوریخواهان دیدهاند كه كاندیدای قابل انتخاب شدن ندارند. علاوه بر این، هرچند هیلاری كلینتون از سوی جمهوریخواهان تحقیر میشود اما شاید رایدهندگان جمهوریخواه آنقدر از ریاستجمهوری هیلاری كلینتون وحشتزده نیستند و آن را فاجعهبار نمیدانند. نظرسنجیای در اواخر سال ٢٠١٤، نشان داد كه جمهوریخواهان هیلاری را كمی بیش از باراك اوباما ترجیح میدهند.
توضیح این عجیب و غریب نیست. خب ممكن است آنها به جای رسوایی ایمیل، بیشتر به عملكرد بدون زرق و برق او در مبارزات انتخاباتی توجه كردهاند. جمهوریخواهان شاید نیازمند كاندیدای انتخابشونده و با استعدادهای سیاسی بسیار خوبی مانند باراك اوباما هستند اما آنها هیلاری كلینتون را انتخاب میكنند. این ایده كه دونالد ترامپ انتخابشونده است، نظر كارشناسان سیاسی دیوانه است. البته عامل «انتخابشونده بودن» كم مهم نیست.
نظرسنجی اخیر سیانان از جمهوریخواهان میخواهد كه بگویند كدام كاندیدا ارزشهای آنها را نمایندگی میكند. ١٤ درصد گفتهاند بن كارسون، ١٢ درصد گفتهاند دونالد ترامپ، ١١درصد مایك هاكبی و ١٠ درصد تد كروز. اما در پاسخ به این سوال كه چه كسی شانس بیشتری برای انتخاب دارد، ترامپ با ٢٢ درصد از كاندیداهای دیگر پیشی میگیرد. در حالی كه كارسون، كروز و هاكبی جای خود را به جب بوش (با ١٦ درصد) اسكات واكر (با ١١درصد) و ماركو روبیو (با ٩ درصد) آرا میدهند.
نظرسنجیها تایید میكنند كه در حال حاضر، نامزدهایی مانند ماركو روبیو و جب بوش در برابر هیلاری كلینتون بسیار عقب هستند اما در آخرین نظرسنجی فاكسنیوز ترامپ تنها پنج درصد از كلینتون كم دارد. شاید جمهوریخواهان فكر میكنند در برابر هیلاری كلینتون ضعیف شده، بتوانند یكی را انتخاب كنند… حتی اگر او دونالد ترامپ باشد.
منبع: دیلی بست– كریستن سولتز اندرسون