هفته نامه پرشین هفته نامه برای ایرانیان
اکران موفقیت آمیز نسخه جدید فیلم‌های کارتونی و مفرح «The Peanuts» (پینات‌ها) و نشستن آن در رده دوم جدول پر فروش‌های آمریکای شمالی در هفته گذشته، سند دیرپایی و توفیق ماندگار یکی از کمیک استریپ‌های ملایم و غیر جنگجویانه‌ای است که 65 سال پیش توسط چارلز ام شولتز باب شد و در این مدت با انواع تحولات و بلایا کنار آمده و در اوج مانده و حالا در هیئت یک انیمیشن 3 بُعدی نیز بر پرده‌های نقره‌ای خوش نشسته و شور و شوقی را ساطع می‌سازد که اصولاً و به طور ذاتی در بافت این داستان‌های مصور بوده و همیشه به نحوی از انحا تجلی یافته و جدیدترین محل آن فیلم تازه «پینات‌ها» به کارگردانی استیو مارتینو است.
دلایل کافی
از سه سال پیش بود که طرح ساخت این فیلم سینمایی جدید گذاشته شد و تصریح گشت که قصه به روز سازی و با شرایط کنونی دنیا همسو خواهد شد و کمپانی فاکس به عنوان تهیه‌کننده اصلی این فیلم دلایل کافی داشت تا بیاندیشد ورسیون جدید «پینات‌ها» یک اقدام به صرفه و یک تجارت پولساز خواهد بود و اگر در گذشته مواردی وجود داشته که نشان می‌دهند «پینات‌ها» در برخی تغییر و تبدیل‌های بیش از حد ریسکی کم می‌آورند و ترکیب‌های خوب و موفقی از آنها بیرون نمی‌آید اما ریسک ساختن یک فیلم انیمیشن مدرن و با لحاظ کردن مشخصه‌های اواخر سال 2015 در آن، چیزی نیست که باید از آن گریخت بلکه ریسکی است که احتمالاً جواب می‌دهد.
با مراقبت لازم
هر چه هست استیو مارتینو کارگردان نسخه تازه «پینات‌ها» با مراقبت لازم و نهایت حسابگری متاع مورد نظر و چیزی را که می‌خواسته است از روی آن فیلم بسازد، در دست گرفته و اثری را ارائه داده که اسباب دلسردی هواداران فیلم‌های Peanuts نمی‌شود. او با همین روش و نگرش با فیلم سال 2008 خود نیز برخورد کرده بود و اقتباس او از روی داستان «Horton hears a who» محصول سیستم‌هایی از همین دست و وفادار ماندن به اصل در عین توجه به مدرن گرایی‌های ضروری بود. محصول این گزینش‌ها و روش برخوردها ورود «پینات‌ها» به قرن بیست و یکم در قالب یک انیمیشن جذاب است و هر چند عیب یابی بر این اقتباس متصور و محسوس است اما نه به اصل داستان‌های پینات‌ها خیانت شده و نه نسل جدید با چیزی مواجه است که قدر آن را نداند و کیفیاتش با شرایط روز همخوانی نداشته باشد و آنقدر با مسایل سنتی روبرو شود که دلسرد گردد و از متن داستان و صحنه این فیلم خارج و دور شود و مایل به همذات پنداری با کاراکترهای ولو فانتزی آن نباشد.
مناسب برای ایام تعطیلات
امتیاز اضافه‌ای که لااقل در گیشه‌ها و در امر فروش این فیلم می‌تواند شامل حال «پینات‌ها» شود، این است که فیلم خصوصیات و ویژگی‌های ایام تعطیلات را هم دارد و به تبع آن به فراخور کریسمس و ژانویه هم که 40 روز بیشتر تا آنها نمانده هست و در نتیجه ممکن است ریتم فروش‌اش را تا آن زمان استمرار بخشد و با نواها و فضاهای شیرین و شوخ‌اش در این ایام نیز به فروش قابل توجهی نایل شود و در نهایت یکی از پر فروش‌ترین کارتون‌های سال رو به پایان (میلادی) تلقی گردد.
بدون یک سقف پرواز بلند
یک جمع بندی و نگاه به تاریخ معاصر سینما می‌گوید فیلم فعلی پنجمین ورسیون بلند سینمایی از روی داستان‌های «The Peanuts» به حساب می‌آید و اولی فیلمی بود به نام «پسری به نام چارلی براون» که در سال 1969 به نمایش در آمد و لابد توقع این است که سالها پس از آن تاریخ فیلم جدید آنقدر برای خودش زمینه و توان و اختیار قایل باشد که به مرزهای دورتری سفر کند و به اهداف بزرگتری چشم داشته باشد و از تغییرات بیشتری بهره گیرد. بر این اساس و به این سبب که سقف پرواز چندان بلندتری در عین برخی مدرن گرایی‌ها برای نسخه جدید «پینات‌ها» در نظر گرفته نشده. این فیلم در همان حول و حوش و همان اطراف و اکناف سیر می‌کند که نسخه‌های قبلی می‌کردند و تفاوت‌ها اندک و فقدان بلند پروازی در فیلم جدید محسوس است. یکی از موارد معدود تغییر در ستیز صوری و فانتزی‌ای است که کاراکتر معروف اسنوپی در فضا و آسمان با دشمن قدیمی و نام آشنایش به نام «بارون سرخ» دارد.
یک دوست تازه برای براون
به عنوان مقدمه و شروع کننده‌ای بر کل رویدادهای این فیلم شاهد ورود دختر خردسال مو سرخی به قصه هستیم که کاراکتر چارلی براون (با صدای نوا اشناپ) سریعاً با وی آشنایی برقرار می‌کند و به او متکی می‌شود. سایر موارد و پایه‌های قصه چیزهایی است که معمولاً در این سری فیلم‌ها دیده‌ایم و از آن دست است پروازهای همراه با کایت کاراکتر موسوم به CB و جلسات مشاوره‌ای که کاراکتر لوسی پشت سر می‌گذارد و در میان تمامی این رویدادهای آشنا و ناآشنا صدای اکثر کاراکترها نه لزوماً توسط ستاره‌های سینما و آدم‌های معروف بلکه کودکان و نوجوانانی نزدیک به سن کاراکترها تامین شده است. یکی از معدود موارد استفاده از چهره‌های نامدار برای صحبت کردن به جای کاراکترهای این کارتون رویکرد به کریستین چنووت و استفاده از صدای او برای کاراکتری است که اسنوپی به وی دلبستگی دارد. این کاراکتر بلند پرواز یک نمونه از دهها موردی است که خالقان نسخه جدید «پینات‌ها» کوشیده‌اند به طرق مختلف به آن جان ببخشند و آن را وسیله تحرک و زندگی هر چه بیشتر و بهتر این داستان و کاراکترهایش قرار بدهند.
کمک‌های پسر و نوه
جالب‌تر اینکه نگارش سناریوی این فیلم را به پسر چارلز ام شولز که نامش کریگ شولر است سپرده‌اند و همین طور به نوه او برایان شولز و تیم آنها با حضور کورنلیوس اولیانو که شریک برایان شولز در کار فیلمنامه نویسی بوده، کامل شده است و محصول نهایی و آنچه اینک پیش روی علاقه‌مندان در سطح جهان قرار گرفته است، تبدیل به معجونی شده که در آن هر چیزی یافت می‌شود و به تبع آن برای سلایق گوناگون یک اثر هنری مناسب به حساب می‌آید و این همان چیزی است که فیلمسازان می‌خواسته‌اند.
عنوان: «پینات‌ها»
محصول: کمپانی‌های فاکس و بلو اسکای
تهیه‌کنندگان: کریگ شولز، برایان شولز، کورنلیوس اولیانو، پل فیگ و مایکل جی تراورس / سناریست‌ها: کریگ شولز، برایان شولز و کورنلیوس اولیانو
کارگردان: استیو مارتینو / تدوینگر: رندی تریگر / موسیقی متن: کریستوف بک / طول مدت: 92 دقیقه / صدا پیشه‌ها: نوا اشناپ، هدلی بلی میلر، بیل ملندز و کریستین چفووت. منبع: Hollywood Reporter
