امکان دادن به بخش‌هایی از دی‌ان‌ای برای ترمیم خود امکانی پیچیده و نگران‌کننده است. حیوانات عموماً از هر ژن دو نمونه دارند که در دو کروموزوم متفاوت ذخیره شده است که مولکول‌های بزرگ دی‌ان‌ای هستند. این دو نمونه می‌توانند تفاوت‌های مهمی داشته باشند. بچه‌ها معمولاً از هر والد یکی از هر جفت کروموزوم را به ارث می‌برند و بنابراین هر نمونه از ژن عمدتاً به نیمی از بچه‌ها می‌رسد. فناوری‌هایی مانند کریسپر(CRISPR) امکان شکستن این قاعده را با استفاده از آنچه محرک ژنی نامیده می‌شود، فراهم می‌سازند.

ژن به صورت توالی چهار حرف الفبا نوشته می‌شود. توانایی خواندن، مطالعه و مقایسه توالی‌های DNA انسان و هزاران گونه دیگر به امری عادی تبدیل شده است. یک فناوری جدید نوید ویرایش سریع و ارزان اطلاعات را می‌دهد. این امر می‌تواند نقص‌های ژنتیکی وحشتناکی را که زندگی‌ها را تباه می‌کند اصلاح کند. همچنین منادی امید والدین برای داشتن فرزند سفارشی در آینده است. این فناوری CRISPR-Cas9 یا CRISPR نامیده می‌شود و شامل بخشی از RNA (پیام‌رسان شیمیایی) است که به منظور هدف قرار دادن بخشی از DNA طراحی شده است؛ و نیز شامل آنزیمی است که نوکلئوس نامیده می‌شود و می‌تواند ژن‌های ناخواسته را بردارد و ژن‌های جدید را به جای آن بگذارد.

برخی شرکت‌های تازه کار مواد غذایی چگونه از رقبای بزرگ خود پیشی می‌گیرند؟

 همه ما در اطراف خود کسی را سراغ داریم که رویای راه‌اندازی یک کسب‌وکار مرتبط با غذا را در سر داشته است. افرادی که تصور می‌کنند بهتر از کافی‌شاپ محله خود کیک شکلاتی درست می‌کنند.