بنا بر اسناد موجود آنها در سال۱۸۴۲ ماهانه ۱۰۰۰ جفت کفش فروش داشته اند که در نوع خود و برای آن زمان رکوردی عالی محسوب می شود.بنا بر اسناد موجود آنها در سال۱۸۴۲ ماهانه ۱۰۰۰ جفت کفش فروش داشته اند که در نوع خود و برای آن زمان رکوردی عالی محسوب می شود. کفش های برادران کلارک در میان مردم به "پترزبورگ قهوه ای" شهرت یافته بود.سی اند جی کلارک اینترنشنال با برند تجاری "کلارکس" نامی شناخته شده در میان تولیدکنندگان برتر کفش در دنیا محسوب می شود. البته روی صحبت ما با برندهای خیابانی یا به اصطلاح قابل استفاده برای عموم است. سابقه کلارکس به سال ۱۸۲۵ و همکاری سایرس و جیمز کلارک در سامرست باز می گردد. گفتنی است که دفتر مرکزی کلارکس همچنان در این شهرستان زیبا(سامرست) واقع در جنوب غربی انگلیس قرار دارد.

در مقیاس کوچک، نجات سیاره اکنون کار چند کلیک زدن است. در 22 سپتامبر دبیرخانه تغییرات اقلیمی سازمان ملل وب‌سایت بی‌طرفی اقلیمی (Climate Neutral Now) را راه‌اندازی کرد که میزان مشارکت هر فرد در تولید را بر اساس رفت و آمدها، عادات بازیابی، مصرف انرژی و... برآورد می‌کند. جبران هر نوع خسارت آسان است: ‌این سایت کمک‌های مالی برای پروژه‌های توسعه پاک را دریافت می‌کند. یکی از خبرنگاران اکونومیست به خاطر تولید گاز دی‌اکسید کربن در سال گذشته مبلغ 24 دلار را به تاسیساتی اهدا کرد که از فضولات خوک گاز متان تولید می‌کند.

 محو کردن یک گونه زنده به صورت تصادفی عموماً مورد تایید قرار نمی‌گیرد. پس انجام عامدانه آن گناهی نابخشودنی در نظر گرفته می‌شود. اما اگر آن‌گونه Plasmodium falciparum باشد، این گناه بخشیده می‌شود. این ارگانیسم انگلی مرگبارترین شکل مالاریا را ایجاد می‌کند. این‌گونه به همراه عموزاده‌هایش مسوول مرگ حدود 450 هزار نفر در سال و نابودی زندگی میلیون‌ها نفر دیگر که از بحران آغازین آن جان به در می‌برند هستند. در کنار آسیب‌های مستقیم، این بیماری سبب از دست رفتن پتانسیل انسانی بسیار زیادی می‌شود. بنیاد خیریه گیتس در آمریکا برآورد می‌کند سود ریشه‌کنی مالاریا تا

محله‏ ای در پاریس به نام ادیت پیاف شده است؛ محله‌ای مثلثی شكل و بی ترافیك در ناحیه 20 شهر. حتی ناپلئون بناپارت مشهورترین پسر فرانسه هم شایسته كسب چنین افتخاری نشد.آنجا یك مجسمه برنزی هست با دستانی كه به سمت بالا گرفته شده؛ درست همان پزی كه او سر صحنه و وقت خواندن آوازهایش می گرفت. یك كیلومتر آن طرف تر در یك گوشه گورستان پرلاشز، سنگ مرمر سیاه پیاف با گل‌های همیشه تازه میزبان شیفتگان اوست.

زندگی‌نامه‌نویس «جان آپدایک» پاسخ می‌دهد

خانواده‌های چهره‌های ادبی به‌ندرت با نویسندگان زندگی‌نامه‌های آنان همراهی می‌کنند و این امر، این سئوال را پیش می‌آورد که آیا زندگی چنین هنرمندانی نباید مورد کاوش قرار گیرد؟ یا به طور اصولی چه چیزی در نگارش این‌گونه آثار اهانت‌بار است و چه چیزی ضرورت دارد؟

 از استیون اسپیلبرگ آمریکایی که فاصله اندکی تا 70 ساله شدن دارد، بعد از فیلم تاریخ نگارانه «لینکولن» او در سال 2012 فیلم جدیدی اکران نشده بود و در نتیجه قابل فهم است که چرا فیلم تازه او به نام «پل جاسوس‌ها» تا این حد مورد توجه و بررسی و رایزنی قرار گرفته است.اگر «لینکولن» داستان بخشی از زندگی ابراهام لینکولن رییس جمهوری سابق آمریکا با بازی درخشان و اسکاری دانی یل دی لوییس بود، «پل جاسوس‌ها» نیز بر اساس اتفاقی تقریباً واقعی و رویدادی که رگ و پی آن کاملا سیاسی است، می‌کوشد مانیفست‌های قدیمی بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی را توضیح بدهد و بگوید چرا این دو کشور سالها در یک تقابل موسوم به جنگ سرد روح و جان یکدیگر را عذاب دادند و از چه طریق بارها زیر پای یکدیگر دام و چاه گذاشتند و البته با تمی حمایتگرانه از آمریکای زیاده خواه مدعی پیش افتادن این کشور در این معادلات می‌شود اما اگر این عنصر کاملا واضح تبلیغاتی را کنار بگذاریم می‌بینیم هر دو طرف به یک اندازه از این جنگ متمتع یا متضرر شده‌اند.

جیمز باند مامور مخفی سرویس اطلاعاتی بریتانیا با کد شناسایی 007 شخصیتی خیالی است که در سال 1952 به قلم روزنامه‌نگار و نویسنده بریتانیایی ایان فلمینگ خلق شد. جذابیت این شخصیت خیالی برای دنیای سینما به اندازه‌ای بود که از زمان ساخت نخستین فیلم جیمز باند در سال 1962 تا کنون هفت بازیگر در پنج دهه سنت بازی در نقش این شخصیت بر پرده سینما را ادامه داده‌اند.

دیو اسپارت (Dave Spart) از دهه 1970 یکی از نویسندگان جسور مجله طنز بریتانیایی «چشم خصوصی» بوده است. این فرد بلشویک با ریش ‌بلند هیچ‌گاه از اشتیاق خود برای محکوم‌ کردن سرمایه‌داری و به کار بردن عبارت «کاملاً حال به‌هم‌زن» برای آن کوتاه نیامد. اما در سال‌های اخیر سردبیران مجله فضای کمتری را به او اختصاص می‌دادند. جناح چپ با بازار آزاد و مصرف‌گرایی آشتی کرده بود. اکنون آقای اسپارت دوباره به صحنه بازگشته است: این بار نه‌تنها در صفحات مجله، بلکه در عرصه سیاست. گروه اصلی مخالف در بریتانیا یعنی حزب کارگر دو هفته پیش اولین گردهمایی را به رهبری جرمی کوربین، رهبر چپگرای تندرو خود برگزار کرد. در یونان و اسپانیا نیز احزاب چپگرا قدرت گرفته‌اند. حزب سیریزای یونان در دو انتخابات پشت سر هم در صدر قرار گرفت و حزب پودموس در اسپانیا مصمم است تا پیشرفت‌های زیادی را در انتخابات عمومی ماه دسامبر به دست آورد. برنی ساندرز (Bernie Sanders) که خود را سوسیالیست مستقل می‌خواند در ایالات متحده تلاش دارد تا نامزد معنوی حزب دموکرات باشد. در واتیکان نیز پاپ فرانسیس «ظلم نامرئی بازار» را محکوم می‌کند و توصیه دارد که «اقتصاد به خدمت انسانیت درآید».

بحث‌های پیرامون نقش ویژه آمریکا در اقتصاد جهان و صعود پردردسر چین تحت تاثیر کار اخیر چارلز کیندل‌برگر قرار دارد که رکود دهه 1930 را مطالعه کرد. ظهور یک دهه بی‌ثباتی تجاری، بیکاری و کاهش ارزش پول‌های ملی سرانجام به مسابقه تسلیحاتی و جنگ جهانی منجر شد و این بدترین رویدادی بود که می‌توانست اتفاق بیفتد. کیندل‌برگر نتیجه می‌گیرد که یک کشور باید مسوول امنیت جهان در آینده باشد. به گفته او «نظام اقتصادی جهان به خاطر ناتوانی بریتانیا و عدم تمایل ایالات متحده برای قبول مسوولیت بی‌ثبات شد. وقتی هر کشور جهان به فکر محافظت از منافع ملی خود افتاد منافع عمومی جهانی به فراموشی سپرده شد و به دنبال آن منافع شخصی تک‌تک کشورها آسیب دید».

اردوغان در هفته گذشته با مرکل، صدراعظم آلمان دیدار و گفت‌وگو کرد. دیدار رئیس‌جمهوری ترکیه با صدر اعظم آلمان از دو جنبه قابل بررسی است.

ابتدا موضوع بحران مهاجران سوریه که بخشی از آن از ترکیه به قاره سبز سرایت کرده است و دیگری روند تسریع حضور ترکیه در اتحادیه اروپا. به نظر می‌رسد اردوغان با به بن بست رسیدن تئوری «به صفر رساندن مشکلات منطقه‌ای با همسایگان» به همان کوی قدیمی رسیده است. کویی که قرار است راهی به سوی قاره سبز باشد. در آستانه انتخابات اول نوامبر حزب عدالت و توسعه قصد دارد تا با ارائه این کارت برخی از آرای از دست داده خود را به دست آورد.