هفته نامه پرشین هفته نامه برای ایرانیان
با ادامه نگرانی‌ها در مورد سیر نزولی اقتصاد چین که سرمایه‌گذاران را بیمناک کرده، بازارهای بورس در سراسر جهان به شدت افت کرده است. ارزش سهام در بازارهای چین روز سه‌شنبه هم همچنان به افت خود ادامه داد، با این حال این روند در سایر بخش‌های آسیا به آن بدی که تحلیلگران پس از سقوط دوشنبه پیش بینی می‌کردند نیست.بازار بورس اصلی چین، کامپوزیت شانگهای، شش درصد افت کرد و به تقریبا 3017 رسید که در ادامه سقوط 5/8 درصدی و تکان‌دهنده روز دوشنبه بود. در سایر کشورهای آسیا، بازارها روز سه شنبه عملکرد خیلی بهتری از پیش‌بینی تحلیلگران داشتند.در هنگ کنگ بازار سهام‌هانگ سنگ 6/1 درصد بالا رفت، درحالی که S&P ASX/200 استرالیا 5/2 درصد و بازار کوسپی کره‌جنوبی 3/0 درصد بالا رفتند. به غیر از شانگهای، نیکی 225 ژاپن بازار دیگری بود که ضربه خورد و5/2 درصد افت کرد.سرمایه‌گذاران نگرانند که دردسرهای چین درحال تقویت ین ژاپن است که می‌تواند به بخش‌های واردات و صادرات این کشور لطمه بزند.همه اینها به نگرانی سرمایه‌گذاران در سطح جهان در مورد رشد دومین اقتصاد بزرگ جهان مربوط می‌شود. شرایط اقتصادی چین باعث بروز نگرانی در میان کشورهای دریافت کننده سرمایه‌گذاری از آن کشور و همچنین صادرکنندگان عمده مواد اولیه، از جمله نفت خام به چین شده است. بانک مرکزی چین دو هفته پیش ارزش یوان، واحد پول این کشور، را پایین آورد و به این نگرانی دامن زد که سیر نزولی اقتصاد این کشور بدتر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد. در معاملات پرنوسان روز دوشنبه بازار سهام داو جونز نیویورک ابتدا 6 درصد پایین آمد اما با جبران بخشی از این سقوط در پایان روز با 6/3 درصد افت به کار خود پایان داد.
پیشتر بازار فوتسی 100 لندن 6/4 درصد افت کرد و 5898.87 بسته شد. بازارهای عمده فرانسه و آلمان هم به ترتیب 5/5 درصد و 96/4 درصد افت کرد.
کاخ سفید روز دوشنبه گفت که باراک اوباما رئیس جمهور این کشور در جریان تحولات بازارهای جهانی گذاشته شده است. جاش ارنست سخنگوی کاخ سفید گفت که اقتصاد آمریکا قوی است و چین را ترغیب به ادامه اصلاحات اقتصادی کرد، از جمله حرکت به سوی سیستمی که در آن تعیین ارزش واحد پولی این کشور، یوان، بیشتر متکی بر بازار باشد نه تصمیم دولت. ارزش واحدهای پولی و کالاها هم به سرعت در حال افت است، چون این بازارها به شدت بر تقاضای شدید از چین متکی هستند. سرمایه‌گذاران تمایلی به خرید سهام نشان نمی‌دهد و به گفته کارشناسان فروش سهام که پیشتر در تابستان جاری شروع شده بود اکنون سرعت گرفته است.
نگرانی گسترده در میان سرمایه‌گذاران درباره افت شدید در آسیا را معاملات سبک در بازارهای بورس اروپا تشدید کرده چون بسیاری از سرمایه‌گذاران در تعطیلات به سر می‌برند.کارشناسان تلاطم بیشتر در بازار را پیش بینی می‌کنند. به گفته آنها ممکن است چندین هفته طول بکشد تا کسانی که به دنبال خرید سهام زیر قیمت هستند وارد بازار شوند و به رشد شاخص‌ها کمک کنند.
شاخص سهام شانگهای در یک هفته گذشته 12 درصد سقوط کرده که میزان سقوط آن از اواسط ژوئن را به 30 درصد می‌رساند.
روزهای گذشته بهای نفت در ایالات متحده در پایین‌ترین سطح خود طی شش سال و نیم گذشته بود. بسیاری شرایط را با سال‌های 1997 و 2008 میلادی مقایسه می‌کنند که رکود شدید اقتصادی بازارهای جهان را در بر گرفت.
بحران اقتصادی سال 1997 به طور عمده دامن بازارهای شرق و جنوب شرقی آسیا را گرفت؛ آنچه در پی اصلاحات دهه‌های گذشته و افزایش صادرات در کشورهای رو به توسعه در آسیا آغاز شد. وضعیت در برخی از کشورها چنان بحرانی شد که آنها از صندوق جهانی پول درخواست کمک کردند.
با این همه در آن زمان وضعیت بازار چین با امروز متفاوت بود. خبرگزاری فرانسه می‌گوید در سال 1997 بورس چین «مانند کوه باثبات بود، در حالی‌که امروز خود دلیل اصلی آشفتگی است».
هدف دولت چین از کاهش ارزش یوان تقویت صادرات بود. اما سرمایه‌گذاران اروپا نگرانند که افت ارزش یوان باعث سخت تر شدن رقابت برای اجناس صادراتی اروپا شود.
چند روز پیش نیز اعلام شد که فعالیت بخش تولید در چین به پائین ترین سطح در شش سال اخیر تنزل کرده است. هفته گذشته نتیجه بررسی ماهانه عملکرد بخش تولید کارخانه‌ای در چین نشان داد که کاهش فعالیت این بخش همچنان ادامه یافته و در ماه اوت به پایین‌ترین سطح از مارس سال 2009 به بعد رسیده است.
اقتصاد چین طی بیش‌از یک دهه گذشته از رشدی سریع برخوردار بود و حتی پس از بروز رکود جهانی، کمابیش روند رشد اقتصادی را حفظ کرده بود. با این همه، در یکی دو سال اخیر نشانه‌هایی از کاهش رشد اقتصادی در این کشور مشاهده شده است.
کریس وستون مسوول تعیین استراتژی بازار در شرکت معاملات آی جی در یادداشتی پیش‌از باز شدن بازارهای آسیا نوشت: «آسیا در کانون لرزش است. چین باید بازار داخلی و جهان را قانع کند که اقتصادش قادر به تحمل خروج بیشتر سرمایه است و سیر نزولی‌اش تحت کنترل است.»
