تعداد کارگردانان زن و فیلم‌های ساخته شده توسط زنان در فستیوال‌های بزرگ سینمای جهان اندک است و این رقم به حد و شکلی است که سو بروکس استرالیایی از آنها به عنوان یک نسل در حال انقراض یاد می‌کند و به اعتقاد او این روند در حال بهبود و تغییر هم نیست و بنظر نمی‌رسد به این زودی‌ها شاهد عوض شدن محسوس این شرایط باشیم.سو بروکس که جدیدترین کار درام‌اش به نام «در جستجوی گریس» را در فستیوال معتبر ونیز ایتالیا (11 تا 22 شهریور) شرکت داده بود، عملا فقط یکی از دو کارگردان زنی بود که در بخش بسیار مهم «مسابقه» فستیوال حضور داشت و این در حالی است که تصاحب شیر طلایی این جشنواره آرزوی هر فیلمسازی است. سو بروکس 62 سال سن دارد و بیش از سه دهه کوشیده برای پروژه‌هایش حامیان لازم را فراهم آورد ولی بدتر از بی‌نتیجه ماندن این کوشش‌ها فراهم نبودن شرایط برای تغییر دادن این وضعیت است. بروکس می‌گوید: چطور امیدوار باشم؛ چهل سال است

 چرا کمپین تحریم خرید خودروی صفر شکل گرفت؟ این سوال با پاسخ‌های متفاوتی از سوی خودروسازان و مشتریان روبه‌رو است. درحالی‌که تولید‌کنندگان خودرو از وارد‌کنندگان، مخالفان دولت و اپوزیسیون خارج‌نشین به‌عنوان عاملان راه‌اندازی کمپین مذکور برای ناکامی تولید در کشور نام می‌برند، اما مشتریان خودروهای داخلی تاکید می‌کنند که شکل‌گیری کمپین نخریدن خودرو ریشه در عملکرد خودروسازان طی دو سال گذشته دارد.طی ماه‌های اخیر باوجود نتایج مثبت مذاکرات هسته ای، و انتظار برای رونق بازار، رکودی خاص بر بازار حاکم شده است. تلقی افکار عمومی آن است که به نتیجه رسیدن مذاکرات در بازار خودرو موجب کاهش قیمت‌ خودروهای داخلی و باز شدن درهای بازار به روی خودروهای خارجی با قیمت‌های نازل‌تری نسبت به گذشته خواهد شد. 

اروپا برای سالیان سال است که تلاش می‌کند، وابستگی خود را به منابع انرژی سوریه و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری دمدمی مزاجش کم کند. پس چرا هم‌اینک این قاره داوطلب شده است برای خط لوله گازی جدید تن به شیطنت‌های روسیه بدهد و خود را برای یک دهه دیگر اسیر کارشکنی‌های این کشور کند؟ به نوشته فارن پالیسی، روسیه در نظر دارد از طریق دریای بالتیک خط لوله گازی جدیدی احداث کند تا از طریق آلمان، آن را به خاک اروپا برساند. بنا به گفته شاهدان عینی، سرعت راه‌اندازی این خط لوله گازی از حالت معمول آن بیشتر است و کاملا در تقابل با سایر پروژه‌های مرده و یا نصفه و نیمه روسیه قرار دارد. چند شرکت عمده غربی از جمله «شل»، «ئی آن»، «بی‌ای‌اس‌اف» و «انجی» با شرکت دولتی «گازپروم» متحد شده‌اند تا ظرفیت خط لوله گازی دریای بالتیک را دو برابر کنند و امیدوارند که در اواخر سال 2019 نیز به بهره‌برداری کامل برسد. اگر این پروژه 10 میلیارد دلاری تکمیل شود، روسیه در نهایت توانسته است خود را از شر مشکلات اوکراین، که به‌عنوان کشور ترانزیت گازی مطرح شده است، خلاص کند.