نوشته: سیما توحدی
خشک سیمی ، خشک چوبی ، خشک پوست
از کجا می اید این آوای دوست؟
گر زسیم است این صدای نازنین
خود چگونه میزند هیهای دوست؟
زمین این گهواره باشکوه و استوار از دیر باز خواستگاه هزاران شور و شوق ، امید و آرزو ، حسرت و اندوه و غمهای بی شماری بوده است. این احساسات رنگین بشری هماره میهمان عزیز سازها و ترانه ها شده اند و زیباترین و باشکوه ترین نواها را شکل داده اند. هر جا زندگی بوده ، ساز با حضوری چشمگیر خود نمایی کرده است. هر جا اندیشه و هنری بوده ، موسیقی مثل چشمه ای زلال جاری شده و روح تشنه باورهای ملتی را سیراب کرده است.
ادامه مطلب >>