سینما

 اسناد منتشر شده در انگلیس نشان می‌دهند سدریک بلفریج منتقد فیلم که به سازمان اطلاعات مخفی انگلیس پیوسته بود، اسرار این کشور در زمان جنگ جهانی دوم را در اختیار روس‌ها قرار می‌داده است.به گزارش سایت بی.بی.سی، این اسناد نشان می‌دهد سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا (MI6) قادر نبود مدارک محکمه‌پسندی برای جاسوسی او ارائه کند در نتیجه از به محکمه کشاندن و حتی مطرح کردن موضوع خودداری کرد.علاوه بر این سازمان اطلاعات داخلی بریتانیا (MI5) هم نتوانسته بود اهمیت او و فعالیت‌هایش را تشخیص دهد.سدریک بلفریج سال 1904 در لندن به دنیا آمده و در کمبریج درس خوانده بود، اما تحصیلاتش را به اتمام نرساند و به عنوان منتقد فیلم در نشریات شروع به کار کرد و در دهه 1930 به آمریکا رفت.او به عنوان منتقد فیلم در هالیوود مشغول کار شد و شهرتی پیدا کرد.وی سال 1941، برای دفتر همکاری‌های ا

 قسمت پنجم «ماموریت غیرممکن» پنجمین مرتبه همکاری کریستوفر مک کواری را در مقام سناریست و کارگردان با تام کروز به عنوان ابر ستاره این سری فیلم‌ها شکل داده و اگر حسنی بر این قضیه مترتب باشد این است که مک کواری با سود جستن از آشنایی‌های قبلی و حل شدن در موضوعات فیلم می‌تواند ارتباط صد در صد کاراکترهای فیلم جدیدش با دولتمردان و پروژه‌های دولتی را قطع و این گونه وانمود کند که آنها گاه برای منافع دولت و زمانی هم برای سود خودشان یا سایر شرکت‌ها اقدام می‌کنند. در این ارتباط رییس «سیا» (با بازی الک بالدوین) در نمایی از فیلم پنجم با علم به این که ماهیت و عملکرد همراهان ایان هانت (تام کروز) یعنی برانت (جره می رنر) و بنجی (سایمون پگ) چیست، آنها را به کار موقتی در سازمان خصوصی

درباره «ققنوس»، فیلم تفکر برانگیز و جدید کریستین پتزولد

«ققنوس» عنوان فیلم دراماتیک تازه‌ای از کریستین پتزولد با رجوع به زمان جنگ جهانی دوم و جولان نازی‌های قاتل در سطح اروپاست که تا ساعت‌ها بعد از دیدنش از فکر آن رهایی نخواهید یافت و کسب حداقل سه ستاره از حداکثر 4 ستاره ممکن از جانب اکثر منتقدان آمریکایی و اروپایی در دو هفته‌ای که از شروع اکران جهانی آن می‌گذرد، نشانه‌ای از صحت این ادعاست. «ققنوس» داستان فرآیندهایی در زندگی آدمها  است که به هیچ شکل حاضر به از دست دادن آن نیستند و برای بازیابی‌اش دست به هر کاری می‌زنند و اگر رنگ و لعاب آن هم عالی است، علت را در ریشه‌های کار عمیق کریستین پتزولد جستجو کنند. این فیلمی است که جای پتزولد را به رغم ناشناخته ماندن در بازار بسیار مهم سینمای آمریکا و کانادا در جمع پیشروترین کارگردان‌های اروپا حفظ می‌کند. با نماها و یادگارهایی از «سرگیجه» شاهکار ماندگار سال 1959 آلفرد هیچکاک و با یک زبان بصری شگفت‌انگیز فیلم پتزولد هرگز وجوه انسانی‌اش را از دست نمی‌دهد و در ضمن از نحوه رویاروی شدن یک کشور بد اقبال با تراژدی جنگ و پی آمدهای آن سخن می‌گوید. در شرایط حاضر که اکثر فیلم‌ها تاریخ مصرف کوتاهی دارند و هدف خاصی جز سودجویی اقتصادی ندارند، «ققنوس» به خاطر نوع روایت گویی و ادوات و ماتریالی که محصول فکر و اندیشه‌ای برتر است و با واداشتن بینندگان به بحث و تفحص پیرامون خود از سایر فیلم‌ها تفکیک و تبدیل به اثری متفاوت می‌شود.