گردشگری

قمار یکی از ناهنجاری های اجتماعی است که آثار آن در امور مادی و معنوی و نیز فردی و اجتماعی به اشکال گوناگون بروز می کند. تأثیرات سوء قماربازی آن هم به شکل حرفه ای و اعتیادی آن، به آن اندازه است که عقلای جهان آن را به عنوان یک جرم تلقی کرده و مجازات خاصی برای آن تعیین کرده اند تا این گونه به مبارزه با این پدیده شوم اجتماعی و بیماری خطرناک بپردازند. از این رو حتی در جوامع بی دین و سکولار نیز قمار بازی با محدودیت های جدی مواجه است.

اروپا با بزرگ‌ترین سیل مهاجران از زمان جنگ جهانی دوم روبه‌روست. هر سو چشم می‌چرخانی، توی تمام سایت‌ها و در تمام شبكه‌های خبری، سر خط خبرها به عكس، فیلم و گزارش‌هایی مربوط به مهاجران به اروپا اختصاص دارد. زن‌ها، مردها و كودكان بی‌سرزمین، از هراس هزار بختك چمبرك‌زده بر سرزمین‌هایی كه انگار قرار نیست روی آرامش به خود ببیند، خطرهای متعددی را به جان می‌خرند تا خود را به اروپای به ظاهر مترقی برسانند؛ مردمان از خانه رانده و حالا پشت مرزهای كشورهای اروپایی مانده. مردمی كه روزی روزگاری نه چندان دور، در مملكت خود سری داشتند و سامانی، حالا محتاج لقمه‌ای نان از سر خیرات و تبلیغات شكم سیران اروپایی‌اند. نمی‌دانم

مهاجرت اكنون دیگر به پدیده‌ای جهانی تبدیل شده ‌است. این كلمه بسیاری را به یاد قایق‌های شكسته پناهجویان در آب‌های استرالیا و ایتالیا یا مرزهای آمریكا با آمریكای لاتین می‌اندازد. بعضی را هم به یاد كامیون معروف حمل گوجه‌فرنگی كه دهها چینی در آن پناه گرفته ‌بودند تا به صورت قاچاق به اروپا بروند اما در كامیون خفه شدند و جان دادند.  مهاجرت علاوه بر ابعاد اجتماعی، از نظر اقتصادی هم اهمیت زیادی دارد. كشورهایی مانند كانادا و استرالیا، بخش عمده پیشرفت‌های صنعتی و اقتصادی خود را مدیون مهاجران متخصص هستند. به تازگی كشورهای اروپایی هم با تغییر قوانین خود قصد دارند از الگوی مهاجرپذیری كانادا و استرالیا استفاده كنند. رابطه میان موضوع مهاجرت و اقتصاد، سوژه صدها مقاله و سخنرانی و پروژه تحقیقاتی در سراسر جهان است.  اكنون دیگر مهاجرت تنها فرار مردم كشورهای جهان سوم در آرزوی زندگی بهتر نیست. این پدیده اكنون مفهومی جدید یافته و دارای ابعاد صنعتی و اقتصادی و جامعه‌شناختی شده‌ است. گزارش‌‌های تحلیلی و آماری یك سال گذشته نشان می‌دهد، مهاجرت در سطح جهان دچار تغییرات روندی شده‌ است كه قابل تامل و تحلیل است. 

بر اساس اعلام سازمان ملل متحد، ۲۰۰ میلیون انسان، امروز در یک سرزمین بیگانه زندگی و کار می کنند. از چند مهاجرت بزرگ تاریخی که بگذریم، قرن بیستم شاهد بزرگ ترین مهاجرت ها در طول تاریخ بوده است و هرگز در تاریخ بشریت، به اندازه امروز انسان ها در راه مهاجرت نبوده اند. میزان مهاجرت در جهان در سی سال گذشته دو برابر شده است. در این میان امریکا ۱۲ میلیون و اروپا ۳ تا ۵ میلیون مهاجر غیرقانونی دارند. امروزه از هر ۳۵ شهروند جهان، یکی مهاجر است. این روند ما را به این نتیجه می رساند که احتمالاً در آینده، کمتر انسانی در همانجایی خواهد زیست که به دنیا آمده است.

پناهجو کیست؟ شرایط زندگی پناهجویان چگونه است؟ آیا شمار پناهجویان در جهان افزایش یافته؟ و اگر چنین است، این افزایش چه دلایلی دارند.طبق کنوانسیونِ پناهندگان سازمان ملل متحد، که در سال ۱۹۵۱ تصویب شد و دولت ایران نیز یکی از امضا کنندگان آن است، پناهنده کسی است که به خاطر نژاد، دین، ملیت، عضویت در یک گروه سیاسی یا اجتماعی و یا ترس از تعقیب و بازداشت در خارج از کشور خود به سر می برد و به دلیل این ترس، نه می تواند از حمایت کشور خود برخوردار شود، و نه خود مایل به قبول این حمایت است. به غیر از کنوانسیون ۱۹۵۱ به مرور مجموعه ی مقررات منطقه ای و بین المللی دیگری نیز در جهان تصویب شده اند که دامنه ی تعریف پناهنده را گسترش می دهند، مانند کنوانسیون ِ مربوط به مشکلات خاص پناهندگی در آفریقا در سال ۱۹۶۹ و اعلامیه ۱۹۸۴ پناهندگان در آمریکای لاتین. طبق این دو سند، پناهندگان بنا به دلایل بیشتری مورد حمایت قرار می گیرند.

چاد؛ کشوری در جنوب لیبی، شرق نیجریه و نیجر، غرب سودان و شمال کامرون و آفریقای مرکزی. خسته از جنگ داخلی و ویرانی. مقهور آسمان خشک اما متنعم از نفت زیر زمین. حالا که ارزان ترین سفر به این کشور شمال آفریقا ۷۳۵ دلار برای یک مسیر آب می خورد و ۲۰ ساعتی از تهران تا «انجامنا»، پایتخت این کشور باید در راه بود، بد نیست از طریق کاغذ سفری داشته باشیم و در طبیعت، فرهنگ و البته مردمان چاد سیری بکنیم.

کولوسئوم، یک تماشاخانه بیضی وار در مرکز رم در ایتالیا است. این آمفی تئاتر بزرگ ترین از نوع خود در امپراتوری روم باستان بوده است. تعداد ردیف های صندلی آن به تعداد پنجاه هزار می رسد و دارای ۸۰ در ورودی است.  ۱. واژه کلوسئوم به معنی «جایگاه بزرگ» نام …

در گوشه و کنار جهان، مکان های شگفت انگیز بسیاری برای پیاده روی و قدم زدن وجود دارد. جاهایی که به خاطر مناظر زیبا و چشم نواز یا آب و هوای مطبوع شان معروفند، اما اگر از آن دسته کسانی هستید که از ترس و هیجان لذت می برند و …

گاه لازم است برای شناخت بیشتر از خود و پی بردن به ظرفیت ها و قابلیت های گردشگری داخلی سری به دیگر کشورها بزنیم، تا از زبان کسانی که به دیگر کشورها رفته اند شرح حال و زندگانی مردم دیگر سرزمین ها را بشنویم. امروز به تماشای ویتنام می رویم، ولی از چشم یکی از مسافرانی که تازه از این کشور برگشته است.امسال برای سفر نوروزی ویتنام را انتخاب کرده بودیم. برنامه ریزی سفر را خودم انجام دادم. سفر را برای ۹ روز برنامه ریزی کرده بودم. دو شب در شهر هو شی مینه، سه شب در هانوی، سه شب در جزیره زیبای کت با و شب آخر دوباره در هانوی. به علت تأخیر پرواز به دوحه، پرواز دوحه ـ هوشی مینه را از دست دادیم و مجبور به یک شب اقامت اجباری در دوحه شدیم. روز بعد پس از هفت ساعت پرواز به این شهر رسیدیم. چیزی که در بدو ورود نظر هر تازه واردی را به خود جلب می کند، تعداد فراوان موتورسیکلت هایی است که در این شهر تردد می کنند. با این که تعدادی از کشورهای شرق آسیا را دیده ام اما به جرأت می گویم در هیچ شهر و کشوری نمی توان این تعداد از موتورسیکلت را مشاهده کرد. کافی است چراغ سر چهارراه قرمز شود تا در ظرف یک دقیقه در ساعات پرترافیک شهر متجاوز از ۲۰۰ موتورسیکلت سرچهاره راه جمع شوند و پس از سبز شدن چراغ منظره حرکت موتورسیکلت ها جالب است، مانند یک تظاهرات با موتور سیکلت!

آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه و کانادا بیشترین ایرانی ها را به خود اختصاص داده اند. این خبری است که قائم مقام وزیر علوم در امور بین الملل بیان کرده و گفته که بانک اطلاعاتی خارج از کشور در حال تکمیل است و در حال حاضر بانک اطلاعاتی ۱۰ هزار ایرانی متخصص خارج از کشور در اختیار است.

اگر آمارهای سازمان های مختلف درباره جمعیت ایرانی ها در کشورهای خارجی را بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد که از شش میلیون ایرانی که در کشورهای خارجی زندگی می کنند، فقط حدود سه میلیون و ۵۰۰ تا چهار میلیون ایرانی در این پنج کشور زندگی می کنند. چرا این پنج کشور به مقصد ایرانی ها تبدیل شده است؟ هرکدام این کشورها چه تعداد ایرانی را به خود اختصاص داده اند؟ اوضاع زندگی ایرانی ها در این پنج کشور چگونه است؟ هرکدام از این کشورها پذیرای کدام قشر از ایرانی ها هستند؟